îskan

 Binêre herwiha: iskan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /iːsˈkʕɑːn/
• Kîtekirin: îs‧kan

Navdêr 1

îskan m

1. Şûşeya ku av û şileyên din jê tên vexwarin.

   Hevmane: perdaq, piyale, qedeh, glas

   • Li gora piraniya pispor û textorên dinyayê, rojê yek-du îskan alkol ji dil re baş e û rê li ber krîz û xitimandina dil digre. — (Lotikxane.com, 1/2006)
   • Îskanan bişkêne û tebaxan hûrhûrî bike! — (2023, J.R.R. Tolkien (terciman: Samî Hêzil), Hobbit, Cervantes, çapa 1ê, r. 20, ISBN 9786257724838)

Herwiha

• îstikan

Etîmolojî

Bide ber farisî استکان (istikan) û rusî стакан (stakan), slaviya rojavayî ya kevn достоканъ (dostokanŭ)

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Becher → de m, Gläschen → de m, Glasbecher → de m, Trinkglas → de m, ^?Besiedelung → de m
• Farisî: ^?استکان → fa, ^?گیلاس → fa
• Fînî: juomalasi → fi
• Îngilîzî: drinking glass
• Tirkî: ^?bardak → tr, ^?yerleşim → tr, ^?yurtlanma → tr, ^?iskan → tr

Navdêr 2

îskan m

1. bicihbûn, maldanîn, bo xwe cihek kirin mal yan baregeh
   • Walîtiya Amedê dibêje ko ruxseta îskanê ya lokala cemiyetê tune ye. — (Peyamner.com, 7/2008)

Etîmolojî

Ji erebî إِسْكَان (ʔiskān), têkilî sekinîn, sekinandin, sekn, sakin, Sakîne.