îma

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî îma îma
Îzafe îmaya îmayên
Çemandî îma îmayan
Nîşandera çemandî îma wan îmayan
Bangkirin îma îmayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî îmayek îmayin
Îzafe îmayeke îmayine
Çemandî îmayekê îmayinan

îma

  1. Xelk bi tiştekî hesandin bêyî ku yekser navê wî tiştî bibêje; tiştek dan zanîn yan famkirin bêyî ku yekser basa wê bike.
    Hevmane: tiwanc, îhsas, xirpandin, telmîh, xirpkirin, îşaretkirin, îşaretdan
    • Saygun, di heman axaftinê de got ko mijara tevkujiya ermeniyan jî mijareka siyasî ye û îma kir ko ev mijar li himberî Tirkiyeyê wekî komployekê têt bikaranîn. — (Nefel.com, 3/2007)

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî إِيمَاء‎(ʾīmāʾ).

Werger[biguhêre]