îma

 Binêre herwiha: ima û Ima

Kurdî

Navdêr

îma mê

1. Xelk bi tiştekî hesandin bêyî ku yekser navê wî tiştî bibêje; tiştek dan zanîn yan famkirin bêyî ku yekser basa wê bike.

   Hevmane: tiwanc, îhsas, xirpandin, telmîh, xirpkirin, îşaretkirin, îşaretdan

   • Saygun, di heman axaftinê de got ko mijara tevkujiya ermeniyan jî mijareka siyasî ye û îma kir ko ev mijar li himberî Tirkiyeyê wekî komployekê têt bikaranîn. — (Nefel.com, 3/2007)

Bide ber

• îmha

Jê

• (Lêker) îma kirin
• (Navdêr) îmakirin
• (Rengdêr) îmakirî
• îmaker
• îmayî

Etîmolojî

Ji erebî إِيمَاء‎‎ (ʾīmāʾ).

Werger

• Almanî: Allusion → de, Andeutung → de m, Verweisung → de m, ^?Verbrämung → de m, ^?Anspielung → de m
• Farisî: تلمیح‎ → fa
• Fînî: vihjailu → fi
• Fransî: allusion → fr
• Holendî: allusie → nl
• Inglîzî: allusion → en, hint → en, suggestion → en, indirect reference
• Îtalî: allusione → it
• Norwecî: allusjon → no
• Rusî: аллюзия → ru (alljuzija)
• Tirkî: ima → tr, işaretleme → tr, anıştırma → tr, ihsas → tr