îlet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îlet	îlet
Îzafe	îleta	îletên
Çemandî	îletê	îletan
Nîşandera çemandî	wê îletê	wan îletan
Bangkirin	îletê	îletino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îletek	îletin
Îzafe	îleteke	îletine
Çemandî	îletekê	îletinan

îlet mê

1. êş, nesaxî, nexweşî, elem, eger, mered
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bengî, edetê nebaş yê ku mirov fêrî bûye û nikare êdî neke

   Alkol û cigare jê re bûne îlet.

3. tiştê ku mirovî aciz dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Rehmî nazil cumleê 'îlet dibit
  Her cihê lê bête xwendin rehmet lê — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Herwiha

• ilet
• illet
• îllet
• 'illet
• 'ilet
• 'îlet
• 'îllet

Jê

• biîlet
• îletdar
• îletdarî
• îletdartî

Etîmolojî

Ji erebî علة‎ ('ille^t), hevreha îbrî עלה ('îlla), aramî ܥܠܬܐ ('illiθa)

Werger

• Fînî: sairaus → fi, riippuvuus → fi
• Îngilîzî: malady → en, disease → en, illness → en, bad habit, addiction → en, nuisance → en, pest → en
• Tirkî: illet → tr, sayrılık → tr, hastalık → tr, maraza → tr