îdol

Kurmancî

Navdêr

îdol

1. kesa/ê ku mirov heyranî wê / wî ye,
   kesa/ê ku pirr tê hezkirin,
   kesa/ê ku xelk çav lê dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Nizanim çima lê, qîz û keçên taxên dorhêlê çawa ku evîndarê wî bin, li derdora wî diciviyan. Gelo henekên xwe pê dikirin yan jî wî di bazarê de dixapandin baş nizanim lê, her ku dihat li ser serê wî û ereboka wî ya sê-teker top dibûn. Ya rast ne tenê ji bo jinan, ji bo min jî bibû îdolekî wekî ‘Mîrze Mihemed’... Nebêjin çima, ez jî nizanim...

(Salihê Kevirbirî: Xenoyê etar, Netkurd.com, 3/2007)

Jê

• îdolî
• îdolîtî
• îdoltî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?Abgott → de m
• Fînî: idoli → fi
• Îngilîzî: idol → en