êlincî

 Binêre herwiha: ellinci

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʕeːlɪnˈd͡ʒiː/
• Kîtekirin: ê·lin·cî

Rengdêr

êlincî

1. Rewşeke mirov tê de gêj dibe ji egara xwarineke pîs di gedê mirovî da yan dîtina tiştekê gemar dengek bolbolî ji devî û geriyê peyda dibe dev pirî av dibe û nêzîke dilê mirovî ra bibe.
   • پشتی دەمەکی عێلنجی ھاتنە کورێ پاشای و گوستیلك ژ دەڤێ وی دەرکەفت و پاشا رابووڤە، گازی سەربازێت خۆ کر — (Leylan Îsmeîl, Bêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, 2012, r. 10)

     Piştî demekî êlincî hatine kurê paşayî û gustîlk ji devê wî derkeft û paşa rabûve, gazî serbazêt xo kir

   • Paşê sotina pizdana profesorî êlincî xistibûn zikê wî û bi bayê bezê -helbet piştî destûr ji xatûnê xwestî- xwe avêtibû destavê û bi qewlê wî, wî çûbû çirrek dabû guhanê. — (Omer Dilsoz, Li Dû Bihûşta Berze [arşîv], Peywend, 2022, r. 27)
2. levbûn, levdan, qêz

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عێلنجی‎

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî: غثيان‎ → ar, قرف‎ → ar
• Îngilîzî: nausea → en, qualmishness → en
• Tirkî: mide bulantısı, bulantı → tr