çop

Kurdî

Navdêr 1

çop mê

1. sergo, cihê ku qirêjî, gemarî û zêdek lê tên avêtin

Jê

• çopî
• çopîtî
• çopvan
• çopvanî
• çopkar
• çopkarî

Etîmolojî

Ji tirkî çöp, hevreha azerî û tirkmenistanî çöp, teterî чүп-чәр (çüp-çer).

Werger

• Almanî: Abfall, Häcksel → de nêr, Stängel → de nêr
• Inglîzî: garbage, inglîzî : junk → en, trash → en
• Tirkî: çöp → tr, gasp → tr, dürmaç → tr, dürüm → tr

Navdêr 2

çop nêr

1. lastîk

3. xesp

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

Wate

1. Bi darê zorê, bi zeverê ji yekî tiştek standin

Etîmolojî

çopî, çopger çopandin, çopîn, çopîner