çop

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃoːp/
• Kîtekirin: çop

Navdêr 1

çop mê

1. sergo, cihê ku qirêjî, gemarî û zêdek lê tên avêtin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• çopî
• çopîtî
• çopvan
• çopvanî
• çopkar
• çopkarî

Etîmolojî

Ji tirkî çöp, hevreha azerî û tirkmenistanî çöp, teterî чүп-чәр (çüp-çer).

Werger

• Almanî: Abfall → de, Häcksel → de nêr, Stängel → de nêr
• Îngilîzî: garbage → en, îngilîzî : junk → en, trash → en
• Tirkî: çöp → tr, gasp → tr, dürmaç, dürüm → tr

Navdêr 2

çop nêr

1. lastîk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Mane

çop (cureyê peyvê?)

1. Bi darê zorê, bi zeverê ji yekî tiştek standin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• çopî, çopger çopandin, çopîn, çopîner

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.