çabuk
Tirkî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
çabuk
- lez, şeil, çapik, çipik, çirp, çist, sivik (dijraberê hêdî)
- zû, ecele
- Onun çabuk bir konuşma tarzı vardı.
- Awayeke wî yê axaftinê yê zû hebû.
Dijmane[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji pehlewî چابک (čābuk, “lezgîn”).
- Çavkanî:
- {{A Concise Pahlavi Dictionary
By D. N. Mackenzie}}