çıkışmak

Ji Wîkîferhengê

Tirkî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

çıkışmak

  1. tê hilanîn, azar dan, daberizîn, bihuzîn, tê hilbûn, vehatin, berê xwe dan (yekî), pê re xeyîdîn, bi ser (yekî) de hilbûn, bihî (yekî) kirin
  2. qîm kirin, têrî kirin
    param bunu almaya çıkışmadı pereyê min qîm nekir ku ez vê bikirim
    çıkışamamak pê re serî nekirin der, pê re serî nekişandin, pê nekaribûn