çıkışmak
Lêker
[biguhêre]çıkışmak
- tê hilanîn, azar dan, daberizîn, bihuzîn, tê hilbûn, vehatin, berê xwe dan (yekî), pê re xeyîdîn, bi ser (yekî) de hilbûn, bihî (yekî) kirin
- qîm kirin, têrî kirin
- Param bunu almaya çıkışmadı. ― Pereyê min qîm nekir ku ez vê bikirim.
- Çıkışamamak. ― Pê re serî nekirin der, pê re serî nekişandin, pê nekaribûn.