çîv

Kurdî[biguhêre]
[biguhêre]
çîv nêr
- (dengê siriştî) Dengê çivîkan.[1]
- Hema di wê gave da çivîk hemî bi hevra firiyan; bû çîveçîva wan û çûn ser fîl. — (M. Emîn Bozarslan, Ferhenga Kurdî, Deng, 2011, çapa 1em, r. A-D;548, ISBN 978-975-7011-75-0)
- şiv, ço, darikê zirav
(bi taybetî yê mirov pê heywanan diajo)
Nêzîk[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji zimanên îranî, hevrehên din yên kurmancî ço, çiq, çeq, şiv, şivik, şivtan, kirmanşanî ço, farisî چوب (çûb), pehlewî çob
Werger[biguhêre]
Çavkanî[biguhêre]
- ↑ M. Emîn Bozarslan, Ferhenga Kurdî, Deng, 2011, çapa 1em, r. A-D;548, ISBN 978-975-7011-75-0