çêncê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃeːnˈd͡ʒeː/
• Deng (Qers)^ⓘ
• Kîtekirin: çên·cê
• ″ç″ nerm tê xwendin.

Navdêr

çêncê

1. Jinên ku bejn û bal biçûk.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Çemandî	çêncê	çêncan

çêncê

1. Rewşa çemandî ya mê ya yekjimar a binavkirî ya çênc.