ziqitîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

ziqitîn

  1. Bi enîşk yan bi dest li yekî/ê xistin da ku ew kes bête hişyar kirin yan jî bala wî/wê bê kişandin
  2. Bi darekî yan tiştekî din bi sivikî bê ku ew kes bête êşandin li yekî hatin xistin
  3. Ew êşa/jana wek lêdana dil yan nabize ku li ciyekî laşê mirov çêdibe. Êşa/jana wek sancîyan dere û tê yan jî kêm û zêde dibe

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Diranê wî kurmî bibû û serê wî diziqitiya (wateya 3.)

Ava germ rijiyabû ser pêyê wê, sor bibû, peqên avê yên mezin û piçûk li ser bîrînê bela bibû, hinek ji wan peqan vebibûn û avek sipî û bi nêm ji wan dida der. Min jê pirsî tu çawa ye? Digot ciyê birînê diziqite, êşa birînê deri û tê û axek ji dil dikişand. (wateya 3.)

Têkildar[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Mane 3