xeramet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xɛɾɑːˈmɛt/
• Kîtekirin: xe·ra·met

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xeramet	xeramet
Îzafe	xerameta	xerametên
Çemandî	xerametê	xerametan
Nîşandera çemandî	wê xerametê	wan xerametan
Bangkirin	xerametê	xerametino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xerametek	xerametin
Îzafe	xerameteke	xerametine
Çemandî	xerametekê	xerametinan

xeramet mê

1. cerîme, cezayê paredanê, tezmînat, pareyê ku divê kesa/ê tawanbar bide kesa/ê ziyanlêbûyî
   • Yek bûse bexşî ewwel bi ihsan
     Axir li min kir curm û xeramet
     Ji jeng û zerqê dil da bişûtin — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• cerîmekar
• cerîmeyî

Etîmolojî

Ji erebî غرامة‎ (ğerame^t)

Werger

• Erebî: ^?الإعاضة‎ (al-ʾiʿāḍa), ^?التعویض‎, ^?الحمالة‎ → ar, ^?الغرامة‎, ^?الغرم‎
• Fînî: sakko → fi
• Îngilîzî: fine → en (punishment)
• Tirkî: para cezası → tr, ^?ziyan → tr