vegotin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

vegotin (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: ve-bêj-
RP.
Niha
ez vedibêjim
tu vedibêjî
ew vedibêje
em, hûn, ew vedibêjin
Fermanî Yekjimar vebêje
Pirjimar vebêjin
Rehê dema borî: ve-got-
RP.
Boriya
sade
ez vegotim
tu vegotî
ew vegot
em, hûn, ew vegotin
Formên din: Tewandin:vegotin

vegotin lêkera pêkhatî, gerguhêz

  1. Li ser qewamekê peyivîn û eşkere kirin.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ve- + gotin.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî vegotin vegotin
Îzafe vegotina vegotinên
Çemandî vegotinê vegotinan
Nîşandera çemandî vegotinê wan vegotinan
Bangkirin vegotinê vegotinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî vegotinek vegotinin
Îzafe vegotineke vegotinine
Çemandî vegotinekê vegotininan

vegotin

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
    Pîra Eyşe temenê xwe nezanîbû. Li gorî vegotinên derdorê wê jî texmîna temenê xwe dikir. Pîra Eyşê heta dawiya jiyana xwe hişê wê li serê wê bû. Em di şeva payîzê de ku mala wê bi lambeya gazê ronî dibû Pîra Eyşe nas dikin. — (Mehmet Nûrî Ekîncî, Şahida Serhildana Agiriyê: Pîra Eyşê [arşîv], ANF13.12.2012)

Werger[biguhêre]