tûtî

Bê kategoriya rêzimanî
Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Tûtiyek

tûtî

  1. (balinde) Hin cûn firindeyên rengîn in û bi zarîvekirina dengê mirovan navdar in.
  2. Kesa/ê ku gotinê pirr dubare dike.

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Asitan bikra ziyaret çetr û seywan û tunab
    Da di çeşman min werîna xak-i herwek tûtiya
    Ya hebîb pê lê nihaî b'aniya wî ew turab
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Mane[biguhêre]

tûtî (cureyê peyvê?)

  1. Binêre totî.