sivî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /sɪˈviː/
  • Jihevqetandin: si‧vî

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sivî sivî
Îzafe siviya siviyên
Çemandî siviyê siviyan
Nîşandera çemandî siviyê wan siviyan
Bangkirin siviyê siviyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî siviyek siviyin
Îzafe siviyeke siviyine
Çemandî siviyekê siviyinan
sivî

sivî

  1. Qelp û tûvilê genimî yê ku piştî bêtinê bi ser moxelê dikeve.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Pîrepend[biguhêre]

  • Ar bêt,sivî rêt.

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • "Me ar bêt û sivî rêt", anku me karê xwe bi dawî anîye. — (Îsmaîl Şahîn di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 6/2013)
  • Sivî, pûrê genim e. Em bi kirdkî jî dibêjin "sivî". Dihê bîra min, li mala me çend balîfên me ji sivî bûn. Mi bi xwe gelek serê xwe danîye ser balîva ku hundirê wê tijî sivî bû. — (Roşan Lezgîn di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 6/2013).
  • "Sivî" hevreh û hevwateya "sebûs/sobûs/sepûs" ya farisî û "sûs/sipûs" ya feylî ye. — (Mirtiza Nasirzade di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 6/2013)

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha zazakî sivî, soranî سووس(sûs) (sûs), feylî sûs / sipûs, farisî سبوس(sebûs, sobûs) û سپوس(sepûs), ji zimanên îranî.

Werger[biguhêre]