semon

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛˈmoːn/
• Kîtekirin: se·mon

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	semon	semon
Îzafe	semona	semonên
Çemandî	semonê	semonan
Nîşandera çemandî	wê semonê	wan semonan
Bangkirin	semonê	semonino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	semonek	semonin
Îzafe	semoneke	semonine
Çemandî	semonekê	semoninan

Du semon.

semon mê

1. Nanên qalind.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• samon
• samun
• semun
• somin
• somun

Bide ber

• sewik

Etîmolojî

Ji osmanî صومون‎ (somun) ji yûnaniya bîzansî ψωμίν (psōmín) hevreha yûnanî ψωμί (psomí, “nan”) ji yûnaniya kevn ψωμός (psōmós, “parî, kortêl, parçe”).

Werger

• Erebî: صَمُّون‎ (ṣammūn)
• Fînî: limppu → fi
• Fransî: miche → fr m
• Îngilîzî: loaf → en, bread roll → en
• Tirkî: somun → tr