sefa

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sefa sefa
Îzafe sefaya sefayên
Çemandî sefa sefayan
Nîşandera çemandî sefa wan sefayan
Bangkirin sefa sefayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî sefayek sefayin
Îzafe sefayeke sefayine
Çemandî sefayekê sefayinan

sefa

  1. kêf, şahî, zewq, xweşî, şadî
  2. aramî, rehetî, hêminî, hêwirî

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Hinek karmend hewqas bi zewq û sefa vî karî dikin... — (Karmendên dezgeheka swêdî ji bo pîsiya xwe şahiyê dikin, Nefel.com, 12/2005)

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Formeke navdêrê[biguhêre]

sefa

  1. Binêre: sef

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sefa

  1. dilrihetî, sefa
  2. kêf û zewq, heng