samîmî

Kurmancî

Rengdêr

samîmî

1. jidil, rastgo, dilsax, dilpak, bi dil û can
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. * Bi dehan nivîskar, siyasetmedar û rewşenbîr hene ko ew hezar peyv û gotinan di derbarê bikar(ne)anîna zimanê kurdî de ji xelkê re dikin, agirî bi derûdorê dixin û mirov dibêje qey ew zimanparêzên herî mezin in, lê ew di mala xwe de bi zarokên xwe re, bi zimanekî biyanî dipeyivin. Ew di gotin û kirinên xwe de ne samîmî nin. — (Enwer Karahan: Li ber pêlên dengê Şivan Perwerî îsyana pîrejinekê û helwêsta hin rewşenbîran, Nefel.com, 6/2007)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• semîmî

Jê

 

• (lêker) samîmî bûn
• (navdêr) samîmîbûn
• (rengdêr) samîmîbûyî
• (navdêr) samîmîkirin
• (lêker) samîmî kirin
• (rengdêr) samîmîkirî
• samîmîtî

Etîmolojî

Ji farisî صمیمی‎ (samimi)

Werger

• Almanî: ehrlich → de, herzlich → de, aüfrichtig, vertraut → de, aufrichtig → de, bieder → de, freimütig → de, offenherzig → de, unverfälscht → de, ^?gerade → de
• Farisî: صمیمی‎ → fa
• Fînî: rehellinen → fi, tosissaan, vakava → fi
• Fransî: sincère → fr, franc / franche, ouvert/e, carré/e, étroit/e, familier/ familière, intime → fr
• Îngilîzî: sincere → en, devout → en, genuine → en, serious → en
• Tirkî: içten → tr, içtenlikle → tr, samimi → tr, açık yürekli → tr, candan → tr, içtenlikli → tr, ^?yapmacıksız → tr, ^?teklifsiz → tr