reyîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

reyîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -rey-
RP.
Niha
ez direyim
tu direyî
ew direye
em, hûn, ew direyin
Fermanî Yekjimar bireye
Pirjimar bireyin
Rehê dema borî: -reyî-
RP.
Boriya
sade
ez reyîm
tu reyî
ew reyî
em, hûn, ew reyîn
Formên din: Tewandin:reyîn

reyîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Qîja dirêj û bikeser ku gur yan kûçik dide.
    • Kûçik çend caran bi dengên tivingên wan reya bûn, lê dû re ew jî winda bûbûn — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)
    • Dema weku bi pêçîyên xwe kerînekên guh bixijiqînin direyin ji bo xwe direyin û niha jî ew bû, ne ew dengê ku ew têxista nav hesaban û saw bi ser xista. — (Îrfan AmîdaŞevek ŞîzofrenWeşanên Lîs2018, r. 6, ISBN 9786058152175)
  2. Axiftinên lewçe.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *le- ("reyîn, rewîn"), proto-îranî *re- ("reyîn, rewîn"), avestayî: re- ("reyîn, rewîn"), sogdî: r'y- ("reyîn, rewîn"), osetî: rêjîn/rêjd- ("reyîn, rewîn"), kurmancî: reyîn- ("reyîn, rewîn"), hewramî: lalyay/laliye- ("reyîn, rewîn"), zazakî: lawayen/law- ("reyîn, rewîn"), sanskrîtî: ra ("reyîn, rewîn"), yûnanî: laiein ("deng kirin"), latînî: lātrāre ("reyîn, rewîn")

Çavkanî:
  • Cheung, JohnnyEtymological Dictionary of the Iranian Verb, Leiden, 2007, r. 306
Hevreh: zirrîn

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî reyîn reyîn
Îzafe reyîna reyînên
Çemandî reyînê reyînan
Nîşandera çemandî reyînê wan reyînan
Bangkirin reyînê reyînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî reyînek reyînin
Îzafe reyîneke reyînine
Çemandî reyînekê reyîninan

reyîn

  1. Dengê ku se, kûçik an gur derdixin.
    Doh êvarê çend kûçikên delal li ber derî direyiyan û reyîna wa wek kilamek digihîşt asîman.

Werger[biguhêre]

Kurdiya başûrî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

reyîn

  1. Bi alfabeya erebî nivîsina ‌‌ره‌یین‎.

Herwiha[biguhêre]