radîkal

Kurmancî

Rengdêr

radîkal

1. Kesa/ê ku ti rê û rêbazên ji bilî yên xwe napejirîne.

   Hevmane: serhişk, fanatîk, demargîr, fundamentalîst, mitleq, rêhişk, tundrê, tundraw

   • Herkes baş dizane ku kovara Rizgariyê, avakirina îdeolojiya kurdîtî bona xwe kiribû armanc. Bi tirkan re bi her awayî cûdayetî pêşniyar dikir û diparast. Ji bona rêxistineke mitlaq ya serbixwe ya Kurdistanî ava bike xebat dikir. Azadiya neteweya kurd û serxwebûna Kurdistanê diparast. Yekîtiya Kurdistanê, yekîtî û tîfaqa di navbeyna hêzên sosyalîst yên Kurdistanê li tevayî Kurdistanê diparast. Li Bakurê Kurdistanê û li tevayî Kurdistanê eniya neteweyî cara yekem ji aliyê Rizgariyê de hat parastin. Ji bona vê jî, Mehmed Uzunî di nav civata nivîskarî ya Rizgariyê de marksîstekî Ortodoks û hişk, azadixwaz û rizgarîxwazekî Kurdistanî yê gelek radîkal bû. — (Îbrahîm Güçlü: Mehmed Uzun û rastiyên ku nayên ser zimên, Netkurd.com, 10/2007)

Jê

• radîkalane
• radîkalî
• radîkalîst
• radîkalîzm

Etîmolojî

Bi rêya fransî yan îngilîzî radical, ji latînî radix (“genîtîv”): radicis (“reh, demar”).

Werger

• Farisî: رادیکال‎ → fa, تندرو‎ → fa, افراطی‎ → fa
• Fînî: radikaali → fi, radikaalinen → fi
• Îngilîzî: radical → en
• Tirkî: köktenci → tr