qorik
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qorik | qorik |
| Îzafe | qorika | qorikên |
| Çemandî | qorikê | qorikan |
| Nîşandera çemandî | wê qorikê | wan qorikan |
| Bangkirin | qorikê | qorikino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qorikek | qorikin |
| Îzafe | qorikeke | qorikine |
| Çemandî | qorikekê | qorikinan |
qorik mê
Ji wêjeyê[biguhêre]
- "Pişt" ji stû heta navê ye; li hêla piştê, binê stû, nav her du milan "qorik" e. Ji kesên ku ji qorikê ve xûl dibin re "qop" dibêjin, ango bi Tirkî "qambûr". "Qop" û "qup" dijwate ne; Qup tîkbûn û qop jî xûlbûn e. Mînak; filankeso xwe çiqas qup dike, bêvankesê qop bûye, li qorika pişta wî/wê xistin. Li cem me ji kesên ku qop bûne re "qopo" tê gotin. Meşa ne serast an kesên seqet "çoq" e, ji kesên wisa re jî "çoqo" tê gotin. Em ji kesên ku xwe dihetikînin ango şerm nakin re "şûtik" dibêjin. — (Abdurrahman Önen di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 12/2011)
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
