qîjîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

qîjîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. qajîn, bi dengek bilind û zirav gazî kirin yan girîn

Tewîn[biguhêre]

-qîj-

Herwiha[biguhêre]

Nêzîk[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji qîj +‎ -în.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qîjîn qîjîn
Îzafe qîjîna qîjînên
Çemandî qîjînê qîjînan
Nîşandera çemandî qîjînê wan qîjînan
Bangkirin qîjînê qîjînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî qîjînek qîjînin
Îzafe qîjîneke qîjînine
Çemandî qîjînekê qîjîninan

qîjîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]