pêkhatî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

pêkhatî

  1. Tişta/ê ku hatiye pêkanîn; lihevhatî; tam û bêqusûr.
    • Difikire ku ji dûr ve siwarekî pêkhatî bi libas û çek têtin. — (Mele Mehmûdê BazîdîCami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê KurmancîLîs2010, çapa 1em, r. 119, ISBN 978-605-5683-27-6)
  2. (rêzimanî) Dariştî; lêker û navên ku bi qertafan temam û ava dibin.
    • Mijara herî berfireh mijara lêkerên pêkhatî ye. — (Samî TanRêzimana Kurmancî, Weşanên Enstîtuya Kurdî ya Stenbolêr, Gelawêj 2015, çapa Nûkirîem, r. 257)
  3. Bicihhatî; qewimî.
    • Daxwazên pêknehatî û dernebirrî dikarin bibin sedema nexweşiyên derûnî.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herweha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji pêk + hatin - -in +

Bikaranîn[biguhêre]

Werger[biguhêre]