nedîtî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

nedîtî

  1. tiştê ku nehatiye dîtin
  2. ecêb, seyr, sosret, mat, xerîb, ne edetî, ne asayî, ne normal, ne adî

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Herkesê carek diye ew zinde ma hetta ebed
    nedîtî ew perîrû zindegî lê bit heram
    Herkesê camê ji destê wê binoşit noş-i bit
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ne- +‎ dîtî.

Werger[biguhêre]

ecêb, seyr, sosret: