mij

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mij mij
Îzafe mija mijên
Çemandî mijê mijan
Nîşandera çemandî mijê wan mijan
Bangkirin mijê mijino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mijek mijin
Îzafe mijeke mijine
Çemandî mijekê mijinan

mij

Mij li çiyayan.
  1. (hewa) Hewayê şil û ne zelal.
    Hevmane: moran, tem, dûman, dûxan, dûkêl

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *h₃migʰleh- (mij), hevreha soranî û zazakî "mij", kelhûrî "mê", farisî مه(mêh) û میغ(mîẍ), sanskrîtî मेघ (megha) (mêghe: ewr) û mih (mij), albanî mjegull (mij), lîtwanî miglà, rusî мгла (mgla) (mgla), îngilîzî û holendî û swêdî mist, yûnanî ὀμίχλη (omîxlê: mij)... Herwiha belkî hevreha peyvên mîz û mîstin yên kurdî ye jî.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Kurdiya başûrî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

mij

  1. pel, piring, pêring, pêlox