mest

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

mest

  1. Kesa/ê mey vexwariye û di bin bandora wê de maye.
    Hevmane: serxweş, mendehoş
  2. Kesa/ê bi kêfa wê / wî pirr bi tiştekê/î xweş bûye.
    Hevmane: bicoş, coşdar, bikêf, jihalçûyî, serxweş, sermest, mendehoş

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha yan ji farisî مست(mest), pehlewî mast (mest) ji *meyestê- (*meybûyî, bi meyê serxweşbûyî) ji mey.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

mest

  1. Guhartoyeke meşt.

Tirkî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

mest

  1. mest, sermest, sergeşte, serguzeşt
  2. mes, laçîn, kale, mihsik