mecbûr

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
mecbûr mecbûrtir herî mecbûr
mecbûrtirîn

mecbûr

  1. Neçar, bêgav, kesa/ê ku île lazim e tiştekî bike.
    Li vî welatî zarok mecbûr in 9 salan dibistanê bixwînin.
    Kesên ku dixwazin beşdarî konserê bibin, mecbûr in 10 euro bidin.
  2. bêçare[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Herwiha[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî مَجْبُور(majbūr), têkildarî îcbar.

Werger[biguhêre]