mahir

 Binêre herwiha: Mahir

Kurmancî

Rendgêr

mahir

1. şareza, pispor, jêhatî, hoste, behremend, behredar

Herwiha

• mahîr

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ماهر‎

Bikaranîn

Lêker:

• mahir bûn
• mahir kirin

Navdêr:

• mahirbûn
• mahirkirin

Rengdêr:

• mahirbûyî
• mahirkirî

Etîmolojî

Ji erebî ماهر‎ (mahir), hevreha meharet

Ji wêjeya klasîk

• Wan gotine Heyzebûnê sahir
  »Derdê li me ey tebîbê mahir
  Bêşubhe dewa ji dest te têtin — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Jê

• mahirane
• mahirî
• mahirîtî
• mahirtî

Werger

• Almanî: fähig → de, findig → de, geschickt → de, oft → de, ^?gewandt → de, ^?fachgerecht → de
• Farisî: ماهر‎ → fa
• Fînî: suuruus → fi, mahti → fi, mahtavuus → fi
• Îngilîzî: expert → en, skillful → en, dexterous → en, handy → en, proficient → en, subtle → en
• Tirkî: becerikli → tr, yetenekli → tr, usta → tr, mahir → tr, pir → tr, ^?sanatkâr → tr

Tirkî

Rengdêr

mahir

1. hunerwer, destbikar, cerbez, destbiker, pîşebaz, mahir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)