maçandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɑːt͡ʃɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ma·çan·din

Lêker

maçandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dimaçînim
	tu	dimaçînî
	ew	dimaçîne
	em, hûn, ew	dimaçînin
Fermanî	Yekjimar	bimaçîne
	Pirjimar	bimaçînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	maçand
	te	maçand
	wê/wî	maçand
	me, we, wan	maçand
Formên din: Tewandin:maçandin

maçandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. maç kirin, ramûsan, maç lê dan, lêv lê dan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ramûsandin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Tewîn

Lêker:

• -maçîn-

Bide ber

• miçandin
• nirçandin

Etîmolojî

Ji maç + -andin.

Jê

• maçandî
• maçîner
• maçîninde

Ji wêjeya klasîk

• Sed Çîn di xwe da girtiye zulfa te bi çîn
  Şi'ra me û heq lew çû heta Maçînê
  Neqşên felekan guh didirin vê nezmê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Almanî: küssen → de
• Farisî: بوس کردن‎ → fa, بوسیدن‎ → fa, ماچ کردن‎ → fa
• Tirkî: öpmek → tr, pupa → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	maçandin	maçandin
Îzafe	maçandina	maçandinên
Çemandî	maçandinê	maçandinan
Nîşandera çemandî	wê maçandinê	wan maçandinan
Bangkirin	maçandinê	maçandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	maçandinek	maçandinin
Îzafe	maçandineke	maçandinine
Çemandî	maçandinekê	maçandininan

maçandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)