mîras

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîras mîras
Îzafe mîrasa mîrasên
Çemandî mîrasê mîrasan
Nîşandera çemandî mîrasê wan mîrasan
Bangkirin mîrasê mîrasino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mîrasek mîrasin
Îzafe mîraseke mîrasine
Çemandî mîrasekê mîrasinan

mîras

  1. Malê ku ji dêbavên mirî ji zarokên wan re dimîne.
    Hevmane: berma, jêma, mîrat, mîrate, paşma
  2. Her tişta/ê ku nifşekî ji yên li xwe re hiştiye.
    Hevmane: kelepûr, kevneşopî, tradisyon

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Ew Xudayê malikê mulkê 'ezîm
    Daye me mîrasa Qur'ana Kerîm
    Dînê me kir kamil û ni'met-temam
     — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî ميراث(mîraŝ), têkilî irs, mûris, tewaris, waris, werase, weraset

[biguhêre]

Werger[biguhêre]