kuçe
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kuçe | kuçe |
Îzafe | kuçeya kuça |
kuçeyên kuçên |
Çemandî | kuçeyê kuçê |
kuçeyan kuçan |
Nîşandera çemandî | wê kuçeyê wê kuçê |
wan kuçeyan wan kuçan |
Bangkirin | kuçeyê kuçê |
kuçeyino kuçino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | kuçeyek kuçek |
kuçeyin kuçin |
Îzafe | kuçeyeke kuçeke |
kuçeyine kuçine |
Çemandî | kuçeyekê kuçekê |
kuçeyinan kuçinan |
kuçe mê
- kolan, sikak, cade, şari', şeqam,
rêyek bi çîmentoyê yan maddeyek din hatî avakirin
(bi taybetî bo tirimpêl pê ve bimeşin)- Ew li serê kuçê sekinî û hebekî bêhna xwe berda. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
- Dîtin di mehelle û zikakan
Her kuçe û xurfe û şibakan
Sed taze ciwan ji rengê serwan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.