ketî
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr 1[biguhêre]
ketî
- tişta/ê yan kesa/ê ku ketiye
- westiyayî
- ji evînê bêzar bûn
- di taqîkirinekê/imtîhanekê de bi ser ne keftin
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Ser ta bi qedem libasê telbîs
Dîsan ketî sûretê tebîban
Hadir xwe gihande nik hebîban — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji ketin.
Werger[biguhêre]
- Almanî: abgefallen → de, ?abgeworfen → de, ?fehlgeschlagen → de, ?gefallen → de, ?bettlägerig → de
- Erebî: ?الردیغ → ar, ?الصریع → ar, ?الواجب → ar, ?خاوي → ar, ?منحط → ar
- Farisî: پست → fa, پیر → fa, خوار → fa, ذلیل → fa, روی برتافتن → fa, سرافکنده → fa, شکسته → fa, افتاده → fa, بی صاحب → fa, بی کس → fa
- Îngilîzî: abject → en, bedridden → en, downfallen → en, downhearted → en, downtrod → en, rotter → en, ?failed → en, ?fallen → en, ?frothy → en, ?dropped → en, ?involved → en, ?tripped → en, ?feather worm → en
- Tirkî: basık → tr, bitkin → tr, boğunuk → tr, kaya kuşu → tr, düşük → tr, tutuk → tr, düşmüş → tr, mağdur → tr, düşkün → tr
Rengdêr 2[biguhêre]
ketî
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
Formeke lêkerê[biguhêre]
ketî
- Kesê duyem yekjimar raboriya sade ji lêkera ketin.