kara

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kara, k-ya nerm

  1. tiwana, hêzdar, bişiyan,
    kesa/ê ku dikare tiştekî bike
  2. erkedar, wezîfedar

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Di nav hin parlamenterên DTP-ê de hin dilgiranî peyda bûye ji ber wê yekê ku Emîne Ayna parlamentera DTP-ê a Mêrdînê ji bo serokatiya DTP-ê hatiye kara kirin. — (Netkurd.com, 5/2008)

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

karîn - -în + -a

Bikaranîn[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Bakairí[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kara

  1. (heywan) masî

Esperantoyî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kara

  1. hêja, ezîz, qedirbilind, [[g|ku|bihagiran}}

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hêja hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Îdoyî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kara

  1. hêja, ezîz, qedirbilind, [[g|ku|bihagiran}}

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên hêja hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Maorî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kara

  1. reng

Polonî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kara

  1. ceza, siza

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên siza hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

kara

  1. bej, bejayî, ax, erd

Rengdêr[biguhêre]

kara

  1. reş (dijberê rengî spî)
  2. reş (tiştê ji vî rengî)
  3. reş, reşik, qer, qemer esmer
  4. reş (piri car cure û cinsê tiştekî dinimîne)
  5. (mecazî) reş (bed, bêqudoş)
    Kara bahtım.
    Bextê min ê reş.
    Kara günler.
    Rojên reş.
  6. rûreşî, leke