hukim

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hukim hukim
Îzafe hukima hukimên
Çemandî hukimê hukiman
Nîşandera çemandî hukimê wan hukiman
Bangkirin hukimê hukimino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hukimek hukimin
Îzafe hukimeke hukimine
Çemandî hukimekê hukiminan

hukim

  1. Biryara dadgehê ya ku kesek pê têt cezakirin.
  2. serwerî, ferwerî, ferwar, ferman
  3. bandor, tesîr, çîk
  4. hêz, taqet, şiyan

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Lewra ko cihan wekî 'erûs e
    hukim di destê şîrê rûs e
    Lê 'iqd û sedaq û mehr û kabîn
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî حكم‎.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.