hilm

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hilm hilm
Îzafe hilma hilmên
Çemandî hilmê hilman
Nîşandera çemandî hilmê wan hilman
Bangkirin hilmê hilmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî hilmek hilmin
Îzafe hilmeke hilmine
Çemandî hilmekê hilminan

hilm

  1. bixar, buxar, ava kel ya dibe gaz û hildikeve
    • Di çarçoweya dîmeneke dî de, hilma çoleke bêserûber, di bin rewq û şewqa tavê de diqemitî. — (Nûdem Hezex: Bîr, Weşanên Dara, 2018, r.7)
  2. nefes, henase, bêhn, hewayê mirov di dev û difina xwe re tîne û dibe
    • Necat efendî rabû ser xwe, bi hestê xwe cîxara wî vêxist. Albay hilm lêxist, duyê wê di firnikên xwe de belav kir. — (Rojen Barnas: Hingê, Weşanên Nûdem, 1997, r.34)
  3. bêhn, tişta/ê mirov bi difinêdihese[1]
    • Hilma axê têkilî hilma gul û rihan û nêrgizan bûbû û hawêrdor difûriya. — (Laleş QasoWêran, Weşanên Pelda2002, r. 7, ISBN 91 97 22 75-6-0)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]