hezker

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

hezker

  1. evîndar, dildar, dilketî, aşiq, bengîn, mecnûn, heyran,
    kesa/ê ku ti tiştekî yan ji kesek din hez dike
    • Îro ne tenê di nav kurdan de, di nav wan kesan de, yên ku ji netewe û gelên cihê ne jî hezker û girseyeke wî [Şivan Perwerî]heye. — (Zana Farqînî: Ew dengbêjê min ê nûjen e, Amidakurd.com, 7/2007)

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji hez + -ker.

Werger[biguhêre]