hafiz
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
hafiz mê û nêr
- kesa/ê ku tiştek ji ber kiriye,
kesa/ê ku tiştekî ji ber dizane- hafizê Quranê
- K'ez û sazend-i mehfilha«
Ji Hafiz qutbê şîrazî
Mela fehm er bikî razî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- kor, bêçav, kesa/ê ku bi çavên xwe nikare tiştan bibîne
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?], têkildarî hafize