hâl

Tirkî[biguhêre]

hâl

rewş, timtel, hal (tevahiya mercên ku kesek an jî tiştekî ku tê de ye, an jî tevahiya wesfên wî kesî an wî tiştî)
herkes hâline göre bir hediye verdi her kes li gor rewşa xwe diyariyek da
hal (di şûna helwest û şêlê de)
senin bu hâline bir anlam veremiyorum ez li rewşa te dinerim tu tiştî jê fêm nakim
hal (ji bo dema ku em tê de ne)
bu hâlde bir şey yapamam ez di vî halî de tiştekî nikanim bikim
hal (di wateya pertav, taqet û mecal de)
dışarıya çıkacak hâlim yok halê min tune ku ez derkevim derve
(mecazî) hal û hewal
başına ne hâller geldi ev çi hal û hewal bûn hatin serê wê
irase, hal (cihê sergirtî ku lê tiştên wekî mêwe, zerzewat û qatix têrî fîrotin)
hel, bişivîn, çareserî
xistina ji ser text, ji text xistin