geçinmek
Tirkî[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
geçinmek
- debirîn, aborîn, debar kirin, ebûr kirin, ebûra (yekî) bûn, raborî kirin, daborîna xwe kirin
- Muharrem yanlız balıkçılıkla geçiniyor: Muharem tenê bi masîgiriyê didebire
- derbas kirin, bihartin, derbasî kirin, bi hev re bihartin, pê re li hev kirin, pê re rêstin, pê re qedandin
- karı koca iyi geçiniyorlar: jin û mêr xweş bi hev re dibihêrin
- ben tembellerle geçinemem: ez nikarim bi tiralan re derbas bikim
- xwe (tiştek) hesibandin
- o da şair geçiniyor: ew jî xwe şair dihesibîne
- ji (yekî) din xwarin, ebûra xwe li ser (yekî) din kirin
- adam para verip tütün almıyor, herkesin tabakasından geçiniyor: mêrik pere nade titû nê nakire, li ser qutiyên her kesî ebûra xwe dike
- mirin