eyar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

eyar

  1. înyan, dirist, saz, rast, li gor pêwîstiyê
    Saet eyar kirin

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî عيار‎ ('iyar) ji aramî עיר‎ ('-y-r: çavdêrî lê kirin).

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

eyar nêr

  1. postê pez va tê çêkirin toraq têdixin hundirê wê, çerm, pîst
    • Nazê li bin sêpîkê xweş hildike
      Nermê bi desta dike dew kil dike
      Meşka Nazê nermik e şeşçermik e
      Eyarê wê xavik e wek textik e
      Çavê Nazê şînik e çavwerdek e.
       — (Arşevîn, Nazya reben nazike [arşîv], Lotikxane.com11/2007)

Werger[biguhêre]