esir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /ɛˈsɪɾ/
  • Jihevqetandin: e‧sir

Navdêr 1[biguhêre]

esir

  1. sedsal, sede, çerx, sed sal, her heyama ku ji 100 salan pêk tê
    Esira yekem yekem. (sala 1ê ta ya 100ê)
    Em li esira 21em dijîn.
  2. êvar
    Nivêja esirê.
    • Hem ji ber pêdaketina hevalan hem jî ji ber vexwarina ji esir ve, Ferda pir dilzîz bûbû û bi wê dilzîziyê dest bi axaftineke kurt kir. Deng ji her kesî biliya. — (Firat CewerîPayiza DerengAvesta2014, r. 19)
Herwiha[biguhêre]
[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]

ji erebî عَصْر(eṣr, eṣir)

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

esir

  1. Guhartoyeke hêsir.

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

esir

  1. dîl, êsîr, destgîr, hêsîr, yêxsîr
  2. benî, bende, bendî, kole
  3. êsîr
    Onun güzelliğinin esiriyim.Ez dîlê bedewiya wê me.
  4. cewher
  5. hewa