esîl
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
esîl (cureyê peyvê?)
- ader, esîlza
- ji esîlî bipirse, ji bêeslî bitirse
Bikaranîn[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Çêbûn mesela nebat û şekker
Bû eslê esîlê cumle nefsan
Nefsa su'eda û nefsê nehsan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.