dilteng

Kurmancî

Rengdêr

dilteng

1. bêsebr, netebitî, isac, bêzewq

   Birayên wê ew gelek dilteng kir.

2. bêtehemul

   Ew xalê min gelek yê dilteng e.

Ji wêjeya klasîk

• Mexmûr û siyah û mest û bîmar
  Manend-i dihan yarê dilteng
  Nalîn ji reha dilî wekî çeng — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دلته‌نگ‎

Jê

Lêker:

• dilteng bûn
• dilteng kirin

Navdêr:

• diltengbûn
• diltengkirin

Rengdêr:

• diltengbûyî
• diltengkirî

Etîmolojî

Ji dil + teng.

Werger

• Almanî: düster → de, schwermütig → de, vergrämt → de, gedrückt → de, trübselig → de, unbehaglich → de
• Erebî: ^?الجوي‎ → ar
• Farisî: بیحوصله‎ → fa, بیم ناک‎ → fa, دلگیر‎ → fa, ناشکیبا‎ → fa, دلتنگ‎ → fa
• Îngilîzî: distress → en, disturb → en, downhearted → en, dejected → en
• Tirkî: asabî → tr, efkârlı → tr, sıkıntılı → tr, sıkkın → tr, yüreği dar → tr, ^?bungun → tr, ^?bunlu → tr