dilsar

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
dilsar dilsartir herî dilsar
dilsartirîn

dilsar

  1. bêcoş, bêzewq, şermînok, bêkêf, dilşkestî, xeyalşkestî, bêhêvî,
    bêhal, bêzar, tengezar, aciz, kerixî, sil, tûre, westiyayî, dilmayî, betilî, xeyidî
  2. Kesê ku xwasteka kirina karekî pê ra tuneye, nexwaz
  3. Kesê ji aliyê hestiyarî an baldariyê dûrî kar, xebat an tiştekî disekine, bêcoş

Ji wêje[biguhêre]

  • Gava dengê hat bihîstin, govenda wan a geşbûyî di cî da sekinî. Gişka li yek nuqteyek dinihêrî, li ereba esker a ku dihat! Şahî û kêfa wan piçek reviya, mirûz kirin û dilsar bûn. — (eduhok.net/peyv/34)

Bide ber[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji dil +‎ sar.

Werger[biguhêre]