deng kirin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

deng kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: deng -k-
RP.
Niha
ez deng dikim
tu deng dikî
ew deng dike
em, hûn, ew deng dikin
Fermanî Yekjimar deng bike
Pirjimar deng bikin
Rehê dema borî: deng -kir-
RP.
Boriya
sade
min deng kir
te deng kir
wê/wî deng kir
me, we, wan deng kir
Formên din: Tewandin:deng kirin

deng kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

  1. axivîn, peyvîn, qezî kirin
    • Wî got ku ez gelekî li ber mirina diya xwe diketim û ku ji ber wê mirinê ez gelekî xemgîn bûm, lê min dengê xwe nekir. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)
  2. xepse kirin, çîpçîp kirin, çîrçîr kirin

Etîmolojî[biguhêre]

Ji deng + kirin.

Werger[biguhêre]