dûm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /duːm/
• Kîtekirin: dûm

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûm	dûm
Îzafe	dûma	dûmên
Çemandî	dûmê	dûman
Nîşandera çemandî	wê dûmê	wan dûman
Bangkirin	dûmê	dûmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dûmek	dûmin
Îzafe	dûmeke	dûmine
Çemandî	dûmekê	dûminan

dûm mê

1. Dava dirêj ya bi derqûna hin ajelan ve.

   Hevmane: kilik, kurîk, kurî, dûv, boçik, dûvik, doç, dûvelank, daw

2. Qiyamet, dawiya dinê, paşiya jiyan û cîhanê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. Roja dûmê, roja dûma dinê, roja paşiya jiyan û cîhanê.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. Dawî, paşî, encam.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• dûmik
• dûmk
• piştdawî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Tumult → de m, Fortdauern → de, Schwanz → de m, Sterz → de m
• Farisî: دنباله‎ → fa, دم‎ → fa
• Îngilîzî: Doomsday → en
• Tirkî: Kıyamet günü → tr, kuyruk → tr