beyan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

beyan

  1. xuya, diyar, eşkere, berçav

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بَيَان(bayān) ji rehê ب ي ن(b-y-n-, diyar bûn, aşkere bûn, xuya bûn, ron bûn, zelal bûn). Ji eynî rehî: beyn, mabeyn, beynelmilel, mubîn, beyanî...

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

beyan

  1. beyanname, daxuyanî, xuyanî, îlan, ragihandin, peyam, mesaj, belavok, namilke
  2. beyanî, spêde, sibe, sihar, serê sibê, destpêka rojê, dema tav derdikeve

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

beyan

  1. Binêre: beyîn

Lêker[biguhêre]

beyan cureyê lêkerê pêwîst e (c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn)

  1. Binêre: beyîn

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

beyan (forma pirjimar beyanlar)

  1. daxuyanî
  2. daxuyan, beyan, eyan