bela

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bela bela
Îzafe belaya belayên
Çemandî bela belayan
Nîşandera çemandî bela wan belayan
Bangkirin bela belayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî belayek belayin
Îzafe belayeke belayine
Çemandî belayekê belayinan

bela

  1. bûyerên xirab, tiştên nebaş yên diqewimin

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بلاء(belai), hevreha aramî bila, akadî belû. Bela ketiye gelek zimanên rojhilata Ewropayê jî: tirkî bela, bulgarî беля (bêlya), sirbî белај / bèlāj, romanî belea.

Werger[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

bela

  1. Guhartoyeke bila.

Girêdek[biguhêre]

bela

  1. bela ku, ji ber ku

Esperantoyî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  • IPA: /ˈbela/
  • Kîtekirin: be‧la

Rengdêr[biguhêre]

Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bela belaj
Akûzatîv belan belajn

bela

  1. xweş
    Vi estas tre bela.
    Tu pir xweş î.

Etîmolojî[biguhêre]

Ji latînî bellus.

[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Îdoyî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bela

  1. spehî, ciwan, bedew, xweşik

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên spehî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Portugalî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bela

  1. spehî, ciwan, bedew, xweşik

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên spehî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Sotoyiya başûr[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

bela

  1. kelandin

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên kelandin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bela

  1. asîw, qeda

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bela

  1. Rewşa ku jê derketin zor be, zirar bide û kes wî nexwaze.[1]

Çavkanî[biguhêre]