beden

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî beden beden
Îzafe bedena bedenên
Çemandî bedenê bedenan
Nîşandera çemandî bedenê wan bedenan
Bangkirin bedenê bedenino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bedenek bedenin
Îzafe bedeneke bedenine
Çemandî bedenekê bedeninan

beden

  1. beşên leşî ango ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
    yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
  2. keleh, sûr, birc, dîwar

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Bisk û gîsû ji herîr in qeseb in turre û zulf
    Ne ji kafûr e beden xal-i ji miskê teterê
    Dêmibedr û aniyê zulfê li ser bûne helek
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî بَدَن(beden, leş). Bi maneya "keleh" di bin tesîra tirkî de.[Divê were berfirehtirkirin]

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

beden

  1. can, vucût, laş[1]

Çavkanî[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

beden

  1. beden, ten
  2. cest, beşen, ucûd
  3. gewde, laş
  4. sûr, beden
    kale bedeni bedena kelecezası cezayê ku li ser bedena mirov tê pêkanîn

Tirkmenî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

beden

  1. leş, beden, cesed, ten

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên leş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]