bac

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bac bac
Îzafe baca bacên
Çemandî bacê bacan
Nîşandera çemandî bacê wan bacan
Bangkirin bacê bacino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî bacek bacin
Îzafe baceke bacine
Çemandî bacekê bacinan

bac

  1. Pareyên ku her kes li gor rêjeya muçeya xwe dide dewletê da ku dewletxizmetên giştî bi cih bîne.
    Hevmane: bêş, tar, bide, zerîbe, xerac, vêrgî, olam, maliyat
  2. Qehr; behecîn.
    • Wadê li min nêrî û dît ko ez jî dixwazim bibim tiştekî, qehr û baca wî ji min hat û li windakirina min digeriya... — (HAWAR, , Weşanên Nûdem, cîld 2, hj. 24-571934-1943)

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-hindûewropî *bʰeh₂g- (belav kirin, parve kirin), hevreha beg, beş, bexş, pexş, pexşan û belkî pişk yên kurdî, baj ya pehlewî, باژ(baj) / باج(bac) / باج(bac) / پاژ(paj), farisiya kevn 𐎲𐎠𐎪𐎶 (baci-), avestayî bejet (belav kirin), sanskrîtî भजति (bhajati, belav kirin)...

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Zazakî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

bac

  1. xeraç, bêj, beş, wac, qehir[1]

Çavkanî[biguhêre]